een drang om voor óp te blijven
naar die krochten van het kruis
voor dat duister zonder knevel
door adem warm als nevel
Een streling langs gebogen huid
onder haren smachtend golvend nat
ogen draaiend in dempend geruis
door adem kil als nevel
vóór dat licht zonder knevel
geklater van een heldere lach
vroeg in de morgen bij
het krieken van de dag
eerder was het zó gewoon
en wisten wij niet anders nu
alleen nog in gedane droom
Maarten Douwe Bredero
(retroperspectief op toneelvoorstelling 'Scenes uit een huwelijk'
in de Amsterdamse Stadsschouwburg op 2 november 2014).
in de Amsterdamse Stadsschouwburg op 2 november 2014).
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen
Opmerking: alleen leden van deze blog kunnen een reactie plaatsen.