Met
sleutelgat
mijn oor
tegen het
neem ik
achter gesloten
ogen
waar
een tijdje
wat ik al
meen te
weten
neus vol herfstig
bladloof
doet dit dier
beseffen dat
alles maar
begrijpen
niet voor hem
is weggelegd
wind luwt
langzaam
wiegend
recht zich
mijn
rug
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen
Opmerking: alleen leden van deze blog kunnen een reactie plaatsen.